Waar begint liefde als we naar de aarde komen?

Onze verbinding met onze moeder is symbiotisch, we delen adem, eten en drinken via haar baarmoeder terwijl we haar emotionele toestanden ervaren. De eerste scheiding die we ondergaan is bij de geboorte, waar we onze individualiteit beginnen te realiseren en dat we geen verlengstuk van onze moeder zijn. Naarmate we groeien en onszelf ontdekken, wordt de zuiverheid van onvoorwaardelijke liefde die we ooit kenden vertroebeld door de voorwaardelijke aard van de genegenheid van onze ouders. We leren wat acceptabel is of niet, ontvangen lof of verwijten, en maken ons zo vertrouwd met het concept van dualiteit. Of we nu onze grenzen leren kennen of niet, we blijven verstrikt in de liefde van onze moeder.

De niet-genezende wonden van de ziel van haar familie vormen een obstakel om jou als kind de acceptatie, liefde, steun, genegenheid, veiligheid en onvoorwaardelijke liefde te bieden die je nodig hebt om te gedijen. De afwezigheid van deze fundamentele aspecten van onvoorwaardelijke liefde kan overweldigend zijn voor een kind, dat zijn toevlucht kan nemen tot adaptief gedrag zoals perfectionisme, mensen behagen of isolement om met dit gebrek om te gaan.

Naarmate we ouder worden, vormen we coping-mechanismen die bij ons blijven, tenzij we de emotionele verwondingen aanpakken waar ze het gevolg van zijn. Op een onbewust niveau leiden deze mechanismen ons naar partners die overeenkomsten vertonen met onze ouders. Deze cyclus is een kans om onze trauma’s uit het verleden te verwerken en genezing te vinden. Als onze relatie met één partner niet slaagt, blijven we zoeken naar mogelijkheden om te leren en te groeien met een nieuw iemand.Zo healen we ons zelf.

Een andere vorm van liefde ontstaat wanneer we stoppen met het zoeken naar deze innerlijke heelheid via onze partner en beginnen met het helen van onze eigen innerlijke heelheid. Want alleen als we onze ware aard, kwaliteiten en donkere kanten onvoorwaardelijk liefhebben en accepteren: alleen dan kunnen we liefhebben vanuit het hart. Als we stoppen met proberen perfect te zijn, alsjeblieft, of houd je in. Als de liefde in ons hart volledig kan stromen, kunnen we onszelf in iedereen herkennen. Hoe meer liefde we voor onszelf ontwikkelen, hoe gemakkelijker het voor ons is om liefde voor een ander mens te voelen. Het maakt het ook makkelijker om de liefde met anderen te delen. Omdat het delen van liefde de enige manier is waarop delen wordt vermenigvuldigd.

In een liefdevolle relatie komen we onze eigen kwetsbaarheid tegen, en door die te delen, bouwen we intimiteit op. Mensen met polyamoreuze liefde kunnen de liefde van meerdere mensen tegelijkertijd voelen en meerdere hechte liefdesrelaties onderhouden. Meer liefde betekent meer spiegels om in te kijken. In een polyamoreuze relatie is het niet meer mogelijk om je duistere kant te vermijden. Je komt ze onvermijdelijk tegen.

Zelfs in een monopolierelatie kun je niet voorkomen dat je partner je triggert op je wederhelft. Elke uitdaging in de liefde nodigt je uit om je donkere kanten onder ogen te zien en bloot te stellen aan het licht. Het vereist dat je je bezighoudt met je onderwerp. Vaak is het onderliggende genezingsproces op existentieel niveau en raakt het aan zaken als het recht om te zijn, en thema’s als gehoord willen worden, gezien willen worden en aanwezig mogen zijn. Het transformeren van deze diepere overtuigingen is de taak die we onbewust willen vermijden.

Als je hulp wilt in je relatie of snel iets wilt veranderen
Kunt u mij ook vragen voor een consult?

Ik gebruik Surinaamse Zigeuner Waarzegkaarten of Sranang Tarot

Tot zo ver veel liefst

Rachida Kacimi