
Spiritueel ontwaken: de essentiële rol van het lichaam in dit proces.
Spiritueel ontwaken: welke benaderingen kunnen worden gehanteerd? Er zijn twee erkende paden te bewandelen, namelijk spirituele. De ene benadering leidt tot een liefdevolle verbinding met zowel het zelf als de omringende wereld, terwijl de andere dat niet doet. "Individuen die voornamelijk aandacht besteden aan de geest en het lichaam daarentegen verwaarlozen, ervaren de transformatie van het zelf niet."
Het uiteindelijke doel bestaat uit het ontwaken van het lichaam. Elke cel, elk orgaan, elk weefsel en elke verbinding binnen het lichaam is in staat om gouden licht uit te stralen.
Routes naar spirituele ontwaking
Bij het verkennen van uiteenlopende gedachten en filosofieën over spiritueel ontwaken, is het van belang te beseffen dat er twee distincte routes bestaan. Zij beschikken over een alternatieve afwerking.
Route nummer 1: ego afpellen
De eerste route stelt dat het uiteindelijke doel van spiritueel ontwaken de 'leegte' is, een toestand waarin het ego volledig verdwijnt. Deze weg geniet voornamelijk de voorkeur van non-duale geïnteresseerden en individuen die wellicht in verwarring verkeren over het doel van het loslaten van identiteit en gehechtheid. In dit proces wordt het ontdoen van identiteit, gedachten, overtuigingen en het lichaam als het uiteindelijke doel beschouwd. Verlichting, ofwel het 'betreden van een andere dimensie', verwijst in deze context naar het ontwaken uit de binding aan het lichaam en het aardse leven. Bij dit pad ligt de focus op het loslaten van de zintuiglijke wereld, teneinde een staat van leegte te bereiken.
Route nummer 2: de verbinding met het lichaam versterken.
In het geval van de tweede route fungeert het eerste pad enkel als een tussenstop, waarna de reis wordt voortgezet. Eveneens, wanneer men de tweede weg bewandelt, laat men de identiteit, gedachten en overtuigingen los. Echter, niet door het lichaam los te laten, maar juist door zich in het lichaam te verankeren. Individuen die zich voornamelijk richten op de geest en het lichaam uitsluiten, ervaren de verandering van het dagelijks leven, de houding ten opzichte van anderen, of de transformatie van het zelf niet. Dit kan men ervaren bij de tweede route.
De verankering in de zintuiglijke wereld wordt slechts tijdelijk opgegeven. Opdat een individu begrijpt dat hij of zij niet gelijk is aan zijn of haar gedachten en emoties, en zich ervan bewust wordt dat er meer bestaat dan de fysieke realiteit.
Vastzitten in een staat van leegte.
De eerste route leidt tot het bereiken van leegheid. Indien dit het beoogde doel is, dan is degene die dit bereikt van mening dat niets van betekenis is. Het ervaren van een beperkte verbinding met anderen, met zichzelf of met het leven. Het is relatief eenvoudig om verzeild te raken in een staat van leegte en niet te erkennen dat er diepere lagen aanwezig zijn.
De cirkel van superioriteit en inferioriteit wordt niet doorbroken via de eerste route. Hij draagt bij aan de neiging om anderen als inferieur of superieur aan onszelf te beschouwen. Op deze wijze ontstaan individuen die zich in aanzienlijke mate bewust zijn van hun handelen, maar toch in staat zijn om aanzienlijke schade toe te brengen aan zowel zichzelf als anderen. Zij beschouwen anderen niet als een weerspiegeling van hun eigen identiteit. Zij ontwikkelen zich vanaf het beginsel van leegte niet verder.
De zoektocht naar verlichting: een loslaten van de verwachtingen.
Indien men verdergaat dan dit beginpunt van ontwaken, dan vinden er twee ontwikkelingen plaats. U negeert het resterende opgeblazen ego, dat bijdraagt aan uw vastzitten in de vicieuze cirkel van superioriteit en inferioriteit. Dit impliceert dat men het concept van zelfverlichting of superioriteit ten opzichte van anderen dient te verwerpen. Tevens impliceert het dat men de zoektocht naar verlichting dient te laten varen. Wanneer men verdergaat dan dit uitgangspunt, wordt men zich bewust van de illusie die hierachter schuilgaat. Er bestaat een pad dat gevolgd kan worden; echter, op een bepaald moment doet zich een takking voor. Wat gebeurt er vervolgens? Men keert zowel in het leven als in het lichaam terug.
In de Allegorie van de grot van Plato worden de mensen zich bewust van hun situatie door te beseffen dat zij geketend zijn. Zij erkenden dat zij niet de schaduwen waren die zij op de muren waarnamen en keerden zich tot het zonlicht. Ten slotte kan er een gelegenheid ontstaan om naar de grot terug te keren met het doel anderen bij te staan.
Het proces van ontwaken en het uitstralen van energie en vitaliteit.
Bij de tweede route is het uiteindelijke doel: ontwaken door middel van het lichaam. Iedere cel, elk orgaan, elk weefsel en elke verbinding binnen het lichaam heeft het vermogen om gouden licht uit te stralen.
Wanneer wij ons bewust worden van ons lichaam, dan leggen wij een verbinding met zowel de zintuiglijke wereld als met de mensheid. Wij erkennen dat wij deel uitmaken van de natuur en dat wij met elkaar verbonden zijn. Het is een feit dat wij allen menselijk zijn en derhalve zowel aangename als minder aangename ervaringen ondergaan. Empathie vertoont een ontwikkeling.
Wanneer men zich bewust wordt van het lichaam, komen de interne en externe conflicten tot stilstand. Dit kan worden beschouwd als het culminatiepunt van het tweede pad, dat de beëindiging van de strijd markeert. Dit impliceert niet dat de wereld vreedzaam zal zijn. Het is van belang om de mensen en de wereld te aanvaarden zoals zij zich presenteren. Hoe voert men deze handeling uit? Door naar binnen te reflecteren en elk aspect van het zelf te accepteren in zijn huidige staat.
Een gezond zelfbeeld
Op het tweede pad manifesteert zich een paradox. Ontwaking leidt tot inzicht in de leegte en tot de erkenning dat de elementen die ons aanvankelijk als betekenisvol werden voorgeschoteld, in werkelijkheid geen betekenis bezitten. Tegelijkertijd stelt het ons in staat te begrijpen dat het leven betekenisvol is. Elk individu, elke boom, bloem en gebeurtenis in ons leven is doordrenkt met schoonheid en een onderliggend doel. Deze paradox moet worden ervaren, aangezien zij te complex is voor onze cognitieve processen om volledig te doorgronden.
Het uiteindelijke doel van het tweede pad is 'individuatie'. Eveneens betreft dit een paradox. Wij laten onze trauma's, overtuigingen en inzichten betreffende de werkelijkheid achter ons, evenals alles wat ons belemmert om onszelf in anderen te herkennen. Al deze ontledingen onthullen niet een afwezig ego, maar een gezond ego.
Een ego dat in staat is volledig authentiek te zijn. Dit kan worden herkend door degene die het als individu beschouwt, onafhankelijk van de gedachten, wensen en opvattingen van anderen. Het vermogen om ons ego los te laten en tegelijkertijd een gezond ego te verwerven, erkent zowel de leegte als de volheid, evenals het donker en het licht, en alle andere tegenstellingen die we kunnen conceptualiseren, die samenkomen in één Zelf.
De diverse niveaus van realiteit.
Leegte blijft een onderdeel van een tegenstelling en kan niet bestaan zonder volheid. Om daadwerkelijk te ontwaken, dienen we de tegenstellingen te overstijgen. Het negeren van dit in vergelijking met dat... Men kan zich onttrekken om zich daardoor op een diepere wijze te verbinden.
Het tweede pad leidt tot het inzicht dat de realiteit uit diverse lagen is opgebouwd, en bevordert de waardering voor elke afzonderlijke laag. Wij zijn niet slechts de basislaag van ons bestaan (leegte of liefde), maar vormen ook diverse lagen van realiteit die met elkaar verweven zijn. In mijn boek "Gids voor spiritueel ontwaken" vindt u een uitgebreide bespreking van deze lagen. Deze erkenning maakt het mogelijk om op diverse niveaus van realiteit te functioneren, terwijl tegelijkertijd verschillende dimensies van het zelf worden ervaren.
Liefde vormt de fundament van ons bestaan.
Men kan in de leegte een volledige bestaanservaring bereiken en al het andere als betekenisloos beschouwen, terwijl men tegelijkertijd de schoonheid van verbinding met de voorouders waarneemt, bijvoorbeeld door het uitvoeren van rituelen. Alles wordt waargenomen als vervuld van licht en betekenis, terwijl het tegelijkertijd ook wordt ervaren als leegte. Wij kunnen compleet zijn in leegte en zelfs dit overstijgen door ons te realiseren dat de fundamentele laag van ons bestaan niet leegte is, maar verbinding. Het betreft een gevoel van liefde.
Het is onze verantwoordelijkheid om alle losgekoppelde elementen te excaveren. Elk aspect van onszelf dat ervoor zorgt dat wij ons superieur of inferieur voelen, is geworteld in een laag zelfbeeld en fundamentele zelfhaat. En om de liefde te herkennen en toe te laten om uit alle poriën van ons wezen te stromen.
Zelfacceptatie in zijn volle omvang.
De meest menselijke gerealiseerde zielen zijn tevens de grootste. Door de volledige acceptatie van onze menselijkheid ontstaat een staat van stilte. Dit gevoel van vrede en gelijkmoedigheid manifesteert zich in de wijze waarop wij onszelf en elkaar behandelen. Het proces van het ontwaken van verbinding stelt ons in staat om diepere emoties te ervaren.
Het is begrijpelijk dat de hedendaagse mens, beladen met lijden, haar pijn wil categoriseren en dit proces wil aanduiden als 'ontwaken'. Wanneer men alle innerlijke emoties accepteert, blijkt dat de pijn en emoties die ooit het leven beheersten, simpelweg door het individu heen kunnen stromen. Creativiteit en vitaliteit, evenals de enthousiasme voor het leven, zijn de doelstellingen waarvoor zij zijn bedoeld.
De ontdekking dat men gebaseerd is op liefde, stelt individuen in staat om de illusie van een bepaalde weg of eindpunt, of de noodzaak om anders te zijn dan de persoon die men momenteel is, los te laten. De ontwikkeling van radicale acceptatie van zowel zichzelf als anderen is een continu proces. Dit begrip kan verder worden verdiept en uitgebreid indien men zichzelf toestaat te evolueren. Bewustzijn kent geen eindpunt; het vertegenwoordigt een voortdurende evolutie van het zelf. Elk idee dat tegenovergesteld is aan dit begrip kan eenvoudigweg worden opgegeven.
veel liefst
Rachida Kacimi