Je verleden heeft minder invloed op je huidige zelf dan je misschien denkt.

Je verleden heeft minder invloed op je huidige zelf dan je misschien denkt.

 De ervaringen uit je jeugd en wat je hebt doorgemaakt, zijn minder bepalend dan je tegenwoordig misschien veronderstelt.   "In ieder van ons woont een unieke, onvervangbare essentie die niet afhangt van de invloeden van onze ouders, onze verwanten of"  Verlies niet uit het oog dat je ook kunt vergeten. In dit artikel ontdek je de redenen achter zijn gedachten én krijg je de kans om je te ontdoen van de zware druk van vroegere ervaringen door middel van een unieke oefening.
 Wat ons in het verleden is overkomen, behoort tot de geschiedenis en bestaat nu niet langer.


 Wanneer een patiënt zijn of haar verhaal met mij wil delen, laat ik onmiddellijk weten dat mijn belangstelling daar niet ligt.   Het overpeinzen van onze kindertijd en het toeschrijven van ons huidige zelf aan de daden en nalatenschappen van onze ouders houdt ons vast in het verleden en wekt een intens gevoel van machteloosheid.

 Verward in een net van pijnlijke herinneringen.
 Wanneer we blijven piekeren over de gebeurtenissen die ons in het verleden verdriet hebben aangedaan, verzeilen we uiteindelijk in een onontkoombare spiraal van somberheid.   Op dat moment transformeert alles wat we zelf als ons probleem hebben geclassificeerd in iets wat chronisch en onoplosbaar lijkt.   Niet de ervaringen die we hebben doorgemaakt zorgen voor onze ongelukkigheid, maar de overtuigingen over die ervaringen die we blijven meedragen.

 Er zijn vijftigplussers die menen dat hun ouders hun bestaan hebben vernietigd en daar eindeloos op blijven hameren.   Zo blijven ze eeuwig een kind en boordevol met verzinsels die hun leven een beetje opleuken.   "Hoe kan ik ooit gelukkig zijn met ouders als deze!"

 Bijzondere, krachtige essentie
 Onze familie fungeert als de voedingsbodem waaruit het zaadje ontkiemt van de plant die wij zullen worden. Toch herken je een boom aan zijn unieke kenmerken, niet aan de aarde waarin hij is gegroeid.   In elk van ons huist een unieke en onvervangbare essentie, los van onze ouders, onze familie of de ervaringen die we hebben doorgemaakt.

 Het is nu verdwenen.
 Wat ons in het verleden is overkomen, behoort tot de geschiedenis en bestaat nu niet langer.   Wie we op dit moment zijn en wat we nu ervaren, wordt beïnvloed door de manier waarop we met onszelf omgaan. Het draait om de eer die we geven aan onze van nature gegeven kwaliteiten en hoe we deze laten bloeien.

 Uit mijn ervaringen als psychotherapeut blijkt dat onvrede over onszelf vaak opbloeit wanneer we onze unieke essentie verliezen: dat bijzondere ‘verschil’ dat ons van de rest van de wereld scheidt.   Het verleden leeft enkel in onze gedachten; wanneer we ons laten beïnvloeden door vroegere ervaringen, worden we kwetsbaar voor een blijvende ontevredenheid, ongemak en een gevoel van slachtofferschap.

 Wanneer we onze vraagstukken verankeren in de feiten van het verleden, creëren we onoplosbare knelpunten, aangezien we het verleden niet kunnen wijzigen.   We dienen ons te realiseren dat geen enkele gebeurtenis uit het verleden, hoe verdrietig ook, onze essentie – die ons volledige potentieel behoudt – ooit heeft weten te beschadigen.   Het pad naar ultieme zelfontplooiing strekt zich voor ons uit.   Of beter verwoord: bevindt zich in ons.

 Oefening: de geboorte van een nieuw zelf
 Sluit je ogen en laat jezelf tot rust komen terwijl je je in een weids groen veld of een betoverend bos verbeeldt.   Je neemt een plaats op de aarde en merkt hoe je langzaam in de diepte zakt, totdat je in een schimmige grot belandt.   Langzaam transformeer je tot een ei en tegen jezelf fluister je: 'Ik ben niet langer de oude ik, ik ben het ei waaruit mijn nieuwe zelf zal voortkomen.'   Stel je voor dat de schaal van het ei barst en jij in de duisternis een nieuw leven tot stand komt.   Langzaam maak je de opklaring en voel je de zonnestralen weer op je huid.

 Deze oefening is bedoeld om de sensatie te ervaren van een nieuwe geboorte, waardoor je jouw identiteit niet langer laat bepalen door wat je denkt dat je bent.   Je staat er helemaal alleen voor, zonder familie of geschiedenis: je bent louter jijzelf.   Dit biedt ondersteuning om het vervormde zelfbeeld dat je hebt opgebouwd te ontmantelen, zodat je authentieke zelf en essentie de kans krijgen om volledig tot bloei te komen.

Veel liefs

Rachida